Jubiler Naszyjniki

Była także elementem kultu religijnego, magii, oznaką władzy oraz godności, świadczyła o statusie społecznym i bogactwie. EgiptW starożytnym Egipcie najpowszechniejszą biżuterią były amulety mające przynosić szczęście i chronić przed złem. Oprócz tego zewnętrzne charyterystyki: zarysowania, ślady łupliwości, płaszczyzny bliśniacze, płaszczyzny wzrostu ś te które powstały na skutek obróbki lub które nie są możliwe do usunięcia. W zależności od wielkości i ułożenia powyższych charakterystyk zależy ich klasyfikacja do odpowiedniej klasy czystości poprzez obserwację diamentu lupą z 10-ciokrotnym powiększeniem. MIĘDZYNARODOWA SKALA CZYSTOśCI DIAMENTÓW LC ś Loupe-Clean ś albo IF - Internal Flawless - zupełnie czyste, wolne od charakterystycznych inkluzjii (znamiona wewnętrzne) oraz skaz (znamiona zewnętrzne)VVS* ś Very, Very Small Inclusions ś VVS1, VVS2 - bardzo, bardzo małe zanieczyszczenia (inkluzje) widoczne tylko pod mikroskopem przy bardzo dokładnym badaniu przez specjalistęVS* ś Very Small Inclusions ś VS1, VS2 - nieznaczne, drobne inkluzje widoczne przy badaniu pod łupą z dziesięciokrotnym powiększeniem, gołym okiem niewidoczneSI* ś Small Inclusions ś SI1, SI2 - małe inkluzje czy dostrzegalne znamiona wewnętrzne przy badaniu przy dziesięciokrotnym powiększeniuP1 ś Pigue ś średniej wielkości inkluzje widoczne bez problemów przez lupę z dziesięciokrotnym powiększeniem ale ciężko widoczne gołym okiem, nie mające wpływ na brylancjęP2 ś Pigue ś duże i częste inkluzje widoczne gołym okiem a lekko obniżające brylancję diamentuP3 ś Pigue ś duże i częste inkluzje Biżuterii widoczne bez problemu gołym okiem, które zasadniczo obniżają brylancję kamieniaKażdy diament sprzedawany przez poważnego handlowca musí posiadać certyfikat, który wystawia laboratorium gemmologiczne, zarejestrowane w ogólnoświatowym rejestrze laboratoriów gemmologicznych. Na certyfikacie, który jest swego rodzaju metryką diamentu muszą być przedstawione informacje o 4C ś barwa, waga, czystość i rodzaj szlifu. Biżuteria XX wiekuOkoło roku 1900 w Paryżu, odżycie sztuki jubilerskiej było rozpowszechniane prze jubilerów ruchu art nouveau. Potem całość jest chłodzona, czyszczona, szlifowana i polerowana, by nadać jej atrakcyjny wygląd. Jubilerzy produkujący pojedyncze egzemplarze biżuterii wytwarzają ich części składowe poprzez wytłaczanie z arkusza metalu, bądś poprzez odlewanie. Wtedy diamenty utkwiły w nich; drapieżne ptaki porywały je i część wyniosły w górę; żołnierze obserwowali ptaki i zbierali to co odpadło. . -

Biżuteria srebrna